Կարդացե՛ք ստեղծագործությունը և կատարե՛ք ա և բ առաջադրանքները.
Մի փոքր լռելուց հետո աղջիկն ասաց.
— Բայց մենք տուն չունենք, որտե՞ղ ենք ապրելու:
Տղան ժպտաց ու պատասխանեց, որ ինքը հովանոց ունի, որ այն բոլորովին նոր է և կբացվի, եթե սեղմես կոճակը: Ասաց նաև, որ հովանոցը հիանալի տուն է՝ երկուսին շատ հարմար: Ճիշտ է, այդ տունը պատեր չունի, բայց դրա փոխարեն եթե ձեռքդ մեկնես, հեշտությամբ կարող ես իմանալ, թե ինչ եղանակ է դրսում: Տուն-հովանոցով կարելի է ճամփորդել, ունկնդրել անձրևին ու նաև…
Ու աղջիկը չհարցրեց նաև ի՞նչ: Աղջիկը պարզապես գնաց ուրիշի մոտ, որովհետև այդ ուրիշը հարմարավետ բնակարան ուներ, թեև հովանոց չկար նրանց տանը: Ինչների՞ն էր պետք: Մարդը երկու տան կարիք չունի:
Հիմա շատ տարիներ հետո, աղջիկը վերջապես հասկացել է, թե ինչ հրաշալի հովանոց է կորցրել: Դա մի փոքրիկ պարաշյուտ էր, որից բռնելով կարելի էր թռչել հատկապես անձրևոտ օրերին…
Եվ աղջիկն արդեն թախծում էր իր երեքսենյականոց բնակարանում, որովհետև որքան մեծ է բնակարանը, այնքան հեռու են իրարից այնտեղ ապրողները: Ու երբ անձրև է գալիս, աղջիկն ուզում է պատուհանից դուրս նետվել` հովանոցը գտնելու հույսով: Բայց մի՞թե 15-րդ հարկից կարող ես գտնել հենց քո հովանոցը: Եվ անգամ եթե կարողանաս գտնել, ի՞նչ իմանաս՝ աշխատո՞ւմ է արդյոք վերելակն այսօր, թե՞ ոչ…
ա) Երկու համամեմատաբար ինքնուրույն մասերի բաժանե՛ք ստեղծագործությունը: Վերնագրե՛ք այդ մասերից յուրաքանչյուրը՝ հիմնավորելով Ձեր ընտրած վերնագիրը:
1) Գնահատված կյանք
Աղջիկը գնահատում էր իրեն սիրողին և պատրաստ էր նրա հետ անցնել բազում փորձությունների միջով։ Նա գիտակցում էր, որ ապրելու տեղ չունեն, իսկ տղան հնարավորություն չունենալու պատճառով, ժամանակավոր ապրելավայր էր առաջարկում հովանոցը։
2) Չգնահատված կյանք
Աղջիկը չգնահատելով աղքատ տղայի սերը՝ ամուսնացավ հարուստի հետ։ Նա ապրում էր երեք սենյականոց բնակարանում, բայց դժբախտ էր, իսկ եթե ապրեր հովանողում, կանցներ դժվարությունների միջով, բայց կլիներ երջանիկ։ Նա խուսափեց դժվարություններից և ապրեց ապահով, բայց հոգով՝ դժբախտ կյանքով։
բ) Ո՞րն է ստեղծագործության գաղափարը, հեղինակի ասելիքը: Համաձա՞յն եք այդ գաղափարի հետ: Հիմնավորե՛ք:
Ըստ իս ստեղծագործության գաղափարն այն էր, որ պետք է գնահատել ուրիշների աջակցությունը և երբեք չպետք է անտեսել այն: Ես համաձայն եմ այս գաղափարի հետ, որովհետև երբեք չես իմանա՝ ինչ կլինի քեզ հետ ապագայում։ Պետք է գնահատել ուրիշների աջակցությունը: Եթե ինչ-որ իրավիճակում հայտնվես, երբ ունենաս օգնության կարիք, և հայտնվի այդ մեկը՝ ով պատրաստ է օգնել քեզ, երբեք չպետք է անտեսես և չգնահատես նրա աջակցությունը:
ԱՐԱՔՍ ՔԱԼԻՋՅԱՆ 