
Հաճույքով կարդացի պորտուգալացի գրողի այս կարճ պատմվածքը։ Մի քիչ զավեշտալի էր։ Թեման էլ շատ արդիական եր այն նիհարելու մասին եր։ Ինձ դուր եկավ այն գաղափարը, որ ալարկոտները նախընտրում են անգլիական մեքենա, որ դուռը բացեն ու անմիջապես հայտնվեն մայթին ։Կարծում եմ այս ոճը բնորոշ է եվրոպական, հատկապես իսպանախոս գրականությանը։ Նրանց մոտ ֆիլմերն էլ են այսպիսին՝ կյանքից, բնական ու թեթև։