Posted in Հայոց լեզու 12, Թարգմանություն

Երգի թարգմանում

Օրվա երգը- Aayshalak

Երգչի մասին

Էլիսար Զաքարի քուրին “إليسار زكريا خوري” ծնվել է 1972 թվականի հոկտեմբերի 27-ին, առավել հայտնի որպես Էլիսա “إليسا” ։ Նա Լիբանանի ամենահայտնի երգիչուհիներից մեկն է և արաբական աշխարհի լավագույն արտիստներից մեկը: 2005 թվականից մերձավորարևելյան ամենաբարձր վաճառվող կին արվեստագետների շարքում է: 2005 թվականին նա դարձել է առաջին լիբանանցի երգիչը, ով ստացել է «Լավագույն վաճառվող միջինարևելյան արտիստ» համաշխարհային երաժշտական մրցանակը։ Մրցանակը նա ստացել է կրկին 2006 թվականին և 2010։ 2018 թվականին, Էլիսան հայտնվել է որպես դատավոր The Voice: Ahla Sawt-ում, The Voice-ի արաբական թողարկումում։

Երգի իմաստը

Այս երգը սիրո բալլադ է, որն արտահայտում է խորը կապվածություն և փափագում է նշանակալի ուրիշի: Տողերում վառ կերպով նկարագրում է այն սերն ու նվիրվածությունը, որ երգիչը զգում է իր զուգընկերոջ հանդեպ։

Առաջին բաժնում երգչուհին հայտարարում է, որ իր սիրելիի հետ ապրում է ամենագեղեցիկ տարիները: Նա իր զուգընկերոջը անվանում է աչքերի լույս և արտահայտում է իր սրտի կարոտի և կրքի ուժգին զգացումները։ Առաջին իսկ օրվանից, երբ նա սիրահարվեց, դարձավ նրա երազանքը՝ լինել այս մարդու կողքին: Նա ցանկանում է, որ իր կյանքի նույնիսկ մեկ օրը անցկացվի իր սիրելիի հետ՝ մշտապես փափագելով նրանց ներկայության համար և փայփայելով նրանց ապրած պահերը։

Երկրորդ բաժնում երգչուհին աղերսում է իր սիրեցյալին, որ ավելի մոտենա իրեն։ Նա խոստովանում է, որ նրանց հանդեպ իր կարոտն անհաղթահարելի է, և դա ծանրաբեռնում է իր մտքերը։ Նրանց հետ լինելը ստիպում է նրան մոռանալ բոլոր վշտերը և իր աշխարհը լցնում է քնքշությամբ: Նա խոստովանում է, որ խորապես սիրահարված է նրանց և իր հոգին միշտ կապված է նրանց հետ։ Չնայած իր կյանքում բազմաթիվ շեղումներին՝ նրա սիրտը շարունակում է մնալ հարազատի մտքերով։ Նա խոստովանում է, որ նրանց սերը երկար է տևել և նա համբերատար սպասում էր նրանց։

Ընդհանուր առմամբ, կարելի է հասկացնել որ այս երգը սիրո նվիրման սրտագին արտահայտության մասին է։

Երգի բառեր

عايشالك أحلى سنين
في العمر يا ضيّ العين
وبقلبي يا غالي حنين وغرام
من أوّل يوم في هواك

كان حلمي أكون ويّاك
لو يوم من عمري معاك
وكتير وأنا بتمنّاك
يا حبيب القلب وبستنّاك

عايشالك أحلى سنين
في العمر يا ضيّ العين
وبقلبي يا غالي حنين وغرام
من أوّل يوم في هواك
كان حلمي أكون ويّاك
لو يوم من عمري معاك
وكتير وأنا بتمنّاك
يا حبيب القلب وبستنّاك

قرّبني حبيبي كمان
أنا شوقي إليك ولهان
إملالي الدّنيا حنان
نسّيني معاك كلّ الأحزان

عشقاك وأنا مهما أقول
أنا روحي معاك على طول
ده أنا قلبي كثير مشغول
يا حبيب العمر بقالي زمان

عايشالك أحلى سنين
في العمر يا ضيّ العين
وبقلبي يا غالي حنين وغرام
من أوّل يوم في هواك
كان حلمي أكون ويّاك
لو يوم من عمري معاك
وكتير وأنا بتمنّاك
يا حبيب القلب وبستنّاك

آه، عايشالك
آه، قرّبني ليك

Թարգմանություն

Ես ապրում եմ քեզ համար ամենագեղեցիկ տարիները,
Իմ կյանքում… օ՜, աչքիս շողշողուն
Եվ իմ սրտում, օ՜, թանկագին, կա ցանկություն
Եվ կիրքը քո սիրո առաջին օրից
Երազանքս քեզ հետ լինելն էր
Նույնիսկ կյանքիս մեկ օրվա համար քեզ հետ
Եվ շատ ժամանակ էի տրամադրում, որ երազում էի քո մասին իմ սերը
Սիրտս … սպասում եմ քեզ

Մոտեցիր ինձ իմ սիրուն
իմ կարոտը քեզ այստեղ
կյանքս լցրու ցանկությամբ, ստիպիր ինձ մոռանալ
Քեզ հետ բոլոր տխրությունը
Ես քեզ ու ինչ էլ ասեմ, ես քեզ եմ դուր
Հոգիս միշտ քեզ հետ կլինի
Սիրտս այնքան է զբաղված,
Իմ սերը, տարիներս երկար են անցել

Ես ապրում եմ քեզ համար ամենագեղեցիկ տարիները,
Իմ կյանքում… օ՜, աչքիս շողշողուն
Եվ իմ սրտում, օ՜, թանկագին, կա ցանկություն
Եվ կիրքը քո սիրո առաջին օրից
Երազանքս քեզ հետ լինելն էր
Նույնիսկ կյանքիս մեկ օրվա համար քեզ հետ
Եվ շատ ժամանակ էի տրամադրում, որ երազում էի քո մասին իմ սերը
Սիրտս … սպասում եմ քեզ
Ես ապրում եմ քեզ համար
Մոտեցիր ինձ

Երգերի առաջարկներ

Նրա երգերը հանգիստ ու ակտիվ խառնվածք են։ Ես լսում եմ նրա երգերը և երբեմն ոգեշնչվում եմ ինչ-որ պատճառով, Այն երգերը որոնք ես խորհուրդ եմ տալիս:

Posted in Հայոց լեզու 12, Թարգմանություն

Երգի թարգմանում

Օրվա երգը- Ally El Wadaa | قالي الوداع 

Երգչի մասին

Ամր Դիաբ( عمرو دياب) ծնվ.՝ հոկտեմբերի 11, 1961, եգիպտացի երգիչ, կոմպոզիտոր և դերասան։ Նա իրեն հաստատել է որպես համաշխարհային ճանաչում ունեցող ձայնագրող նկարիչ և հեղինակ։ Նա Գինեսի համաշխարհային ռեկորդակիր է, Մերձավոր Արեւելքի լավագույն վաճառվող նկարիչ, World Music Awards-ի յոթ անգամ հաղթող և Պլատինե Ռեկորդների հինգ անգամ հաղթող: Դիաբը 1983 թվականին թողարկել է իր առաջին ալբոմը՝ «Ya Tareeq»:

Երգի իմաստը

«Ալլի Էլ Վադա | قالي الوداع» Այն խորը զգացմունքային երգ է, որն ուսումնասիրում է սրտացավության, հիասթափության և բաց թողնելու ցավը։ Իր հուզիչ խոսքերի և հոգեհարզ մեղեդիների միջոցով երգը ուսումնասիրում է բարդ ու հաճախ հակասական զգացումները, որոնք առաջանում են հրաժեշտ տալու հարցում։

Առաջին իսկ նախատասությունից անմիջապես հաստատում է երգի կենտրոնական թեման՝ հրաժեշտը: Պատմիչը հարցականի տակ է դնում հրաժեշտ տալու կարևորությունը և զարմանում, թե ինչ է դա իսկապես նշանակում: Այս ներբերական տոնայնությունը ենթադրում է, որ հրաժեշտի գաղափարը ավելին է, քան սոսկ բառերը; այն մարմնավորում է բաժանման և կորստի խորը զգացում: Բացի այդ, տողը կարո՞ղ է հրաժեշտը արտահայտել ամեն ինչ ”هو الوداع يتقال فيه إيه” շեշտում է լեզվի սահմանափակումները, երբ խոսքը կապված է զգացմունքների խորության մասին ուղիները բաժանելու համար:

Բառերից ենթադրում ենք, որ պատմողը պայքարում է այն որոշման դեմ, որը հանգեցրել է բաժանմանը։ Տողը ինչո՞ւ ես ընտրեցի նրան և ինչո՞ւ նա ընտրեց ինձ “إخترته ليه وإختارني ليه” արտահայտում է ափսոսանքի և շփոթության զգացում: Պատմողը հարցականի տակ է դնում սեփական ընտրությունները և զարմանում, թե ինչու է նրանց սիրտը ներդրվել մեկի մեջ, ով չի փոխադարձել այդ զգացմունքները: Սա մատնության և հիասթափության զգացում է առաջացնում, քանի որ այն սիրտը, որը պատկանում էր պատմողին, նույն ձևով չվերադարձավ։

Կրկներքը կրկնում է արտահայտությունը ինձ թվում էր, թե գտել եմ տարիների երազանքը “حسيت إني لقيت حلم السنين“, մի հայացք է նետում պատմիչը զգացմունքների խորքերին: Կարոտի և չիրականացած երազանքների թեման տարածված է, քանի որ նրանք կտրականապես արթնանում են իրականությունից, որը, իրենց կարծիքով, իրականանում է։ Այս հանկարծակի զարթոնքը նրանց թողնում է նրանց մեջ, ովքեր վիրավորվել են սիրուց, ավելացնելով կիսված ցավի և խոցելիության շերտը պատմության մեջ:

Ամփոփելով՝ Ամր Դիաբը ուսումնասիրում է սրտխփոցների, հիասթափությունների և բաժանման բարդությունները։ Ինտրոսպեկտիվ քնարերգության և հոգու ներշնչող մեղեդիների միջոցով երգը ուսումնասիրում է հրաժեշտի ժամանակ զգացած տարբեր հույզերը։ Այն անդրադառնում է կատարված ընտրություններին, ցավին եւ չիրականացած երազանքներին, որոնք հաջորդում են հարաբերությունների ավարտին: Ի վերջո, երգը նկարագրում է վիրավորների մեջ ինքն իրեն գտնելու համընդհանուր զգացմունքը եւ կասկածի տակ է դնում բարիքի իմաստը

Երգի բառեր

قالي الوداع وهقوله إيه؟
هو الوداع يتقال فيه إيه؟
إخترته ليه وإختارني ليه؟
كان قلبي ليه وقلبه مش ليا

حسيت إني لقيت حلم السنين
وصحيت فجأة بقيت من المجروحين

يا ريته قال هيروح يغيب
وماكنش قال بقى له حبيب
يا ريته راح من غير جراح
هيفيده إيه يسيب جراح فيا

حسيت إني لقيت حلم السنين
وصحيت فجأة بقيت من المجروحين

قالي الوداع وهقوله إيه؟
هو الوداع يتقال فيه إيه؟
إخترته ليه وإختارني ليه؟
كان قلبي ليه وقلبه مش ليا

حسيت إني لقيت حلم السنين
وصحيت فجأة بقيت من المجروحين

Թարգմանություն

Նա հրաժեշտ տվեց, իսկ ես ի՞նչ կարող եմ ասել նրան։
Ի՞նչ է պետք ասել, հրաժեշտ տալու ժամանակն է:
Ինչո՞ւ ընտրեցի նրան և ինչո՞ւ նա ընտրեց ինձ
Սիրտս նրա համար էր, իսկ նրա սիրտը ինձ համար չէր

Ինձ թվում էր, թե գտել եմ իմ կյանքի երազանքը Հետո ես արթնացա և հանկարծ վիրավորներից մեկն էի

Երանի՜ թե նա ասեր, որ հեռանում է
Եվ չասաց, որ սիրեկան ունի
Երանի՜ թե նա հեռանար առանց ինձ ցավ պատճառելու
Ինչ օգուտ կտա նրան, եթե ինձ վիրավորված թողնի

Ինձ թվում էր, թե գտել եմ իմ կյանքի երազանքը Հետո ես արթնացա և հանկարծ վիրավորներից մեկն էի

Նա հրաժեշտ տվեց, իսկ ես ի՞նչ կարող եմ ասել նրան։
Ի՞նչ է պետք ասել, հրաժեշտ տալու ժամանակն է:
Ինչո՞ւ ընտրեցի նրան և ինչո՞ւ նա ընտրեց ինձ
Սիրտս նրա համար էր, իսկ նրա սիրտը ինձ համար չէր

Ինձ թվում էր, թե գտել եմ իմ կյանքի երազանքը Հետո ես արթնացա և հանկարծ վիրավորներից մեկն էի

Երգերի առաջարկներ

Amr Diab- ը երգիչ է, որը ես վառ հիշում եմ մանկությանս տարիներին լսելիս, նա իրականում հայտնի է Հայաստանում իր Nour el ein երգով :նրա երգերը հիշեցնում են ինձ իմ մանկությունը և հանգստացնում ինձ: հուսով եմ, որ շատերը կսկսեն գնահատել նրա աշխատանքը այստեղ, բացի Nour el ein-ից Ես նրանից երգերից կառաջարկեիմ:

Posted in English, Հայոց լեզու 12, Թարգմանություն

Մուշեղ Գալշոյան թարգմանում «Սպասում»

ՍՊԱՍՈԻՄ

Komitas came out of the hotel, raised the coat collar,put his hands in his pockets, and walked fast and lightly . It was the middle of December. The cold was whimpering in the Parisian streets. It was not early in the morning, the sun should have passed a couple of ropes from its day’s rough journey, but it was not there, it had disappeared behind the dark sky of the city, and  had melted and lost like a spark torn from a chimney. 

The new issue of the “Le Mercure musical” magazine, – the trembling voice of the newsboy was heard on the opposite sidewalk, – the latest issue! 

Komitas was interested in the name of the magazine: two weeks ago, when Parisians got together in the Sal Des, Agri-Culture Hall, where the first Armenian concert was going to be held. and he was making the final arrangements on the stage, he suddenly heard. 
– It’s amazing. The scientific and musical authorities in Paris have also come. Merely unusual and attractive programs have gathered so many people. I am suspicious that Armenian music will give something, especially… under the direction of a religious man. 

The speaker was a young man sitting in the front row, self-confident and jaunty. And at the end of the concert when the room was stunned in admiration the young man flew on the stage. 

“Please…, please…, forgive me”, he bowed. 

He smiled tiredly and without any malice, and the young man became more confused. 

“Holy Father”, he stuttered. 

Then he found out that he was a reporter in ”Le Mercure musical” magazine. 

“The latest number, the fresh verse”, the sobbing voice of the boy was heard.
Komitas automaticaly slowed down the steps. He had no intention of buying the magazine, but the newsboyran to him, held out the magazine, stammering. –“Mesio… “

-“You’re cold, my little one,” he bought the magazine and interacted with the boy’s sweaty cheek. -Mercy… the new verse… the fresh number… – The newsmagazine ran down the street.
The band looked at him and smiled sadly. “You’re an orphan, little one!” and the magazine walked armed with a newspaper. The magazine had the orchestra’s reaction, the sensational words shouted from the lines:

“Armenian music . . . News… discovery…” -Again, is the same arrogant and offensive celebration; he invents a new people who confuse their birthday from ancient times and discover the song and music that the people breathe and breathe like air.
“A music that leads us far and makes us live the lives of a forgotten people …” the editor called and owed on his shoulders. -Ten or twelve years ago, wasn’t the world full of journalists like you that Sultan Hamid was red feasting on the massacres of the people who invented you today? And now the same goes on. Now… (That was half of December 1906). Now the turn to say meaningless words is your turn, closed the magazine with a heartfelt shutdown, squeezed into the catch, and accelerated the steps.”Every people, like every man, must live their day and life, their journey must be broken with their own feet. Who has walked someone else’s feet for so long? Who has shaved another’s hump?

It was the middle of December. Cold day. the Parisians knocked on the door and the window against the day. Passersby were special on the cold sidewalks with their eyes blindfolded. Whether the ice has anything to do with the sky, the cold, the buildings, the doors and the windows, and the reluctant flocks that were reluctantly separated from the lips of the chimneys.
Around the street, the Eucharist noticed a wallet. It was old-fashioned, poor, ten frank.

“Poor guy has lost it,” he thought sadly, and looked around, “I have lost a cold day’s living, coronation, will be, he will come back. “Now he will come,” he persuaded himself, looking at the clock. In the 12th, there was less than a quarter, and on the 12th, Pearl was invited to dinner. “I’ll wait a little,” he decided, calmly walking around the street and back, And he was convinced that he would come, the man who had lost the fire on that sweet winter day, and that he would know him immediately.
“It’s a sad thing not to have a living of the day,” Komitas thought, “it’s against the birth of man, it’s against nature. And it is not for bread and bread, for the clothing and the blue, that men come into the world, they are given from above with their birth, given like air and fur. And if they don’t, then great crime has been committed. Poisonous swords have been opened against nature.”

A chariot came out of the street, decorated with golden poppies, and the street was filled with a warm breath of horses. The proud breath of the horses had become a deer by the rumbles, the chariot blew his hands, And the Committee wanted to stop the chariot to keep the wallet in front of the passerby’s eyes and say, How, isn’t it yours? Nothing, take it, there’s ten franks in your wallet, you’ll buy charcoal, you’ll buy coal

And that desire, born one, breathed a memory, a sad ten-year memory. In 1896, another winter, was the first winter to study at Berlin’s highest music studio. And he came out to ask an acquaintance for debt, but selfishness didn’t allow him to knock on the door to ask for money for bread, and he hungrily measured the streets of Berlin. Suddenly he saw half a mark at his feet, took it, and cheered, what to do, you can’t go into a tavern with half a mark, not to the store.
“I bought a half-market lottery ticket and the next day I won a hundred marks,” the Eucharist recalled, “for two days I thought only about eating a notebook, But I could have been satisfied (I should have been satisfied) “and instead of living a body on those two days, I would live in the spirit for which I was born, for which they’re all born for. And I”.

Then he remembered other days of hunger and sweetness, more than his school years in Berlin, and considered them all vain and saddened that none of the coming days, and even though he has no sin for those vein days, he has no sin in his ears, the words of Professor Schmidt of the Berlin Conservatory, “You, I’ll forbid you to pay me from now on.” The frozen face warmed with shame.

“But I paid him, nevertheless,” Komitas breathed furiously, “I don’t understand why people have the right to set foot in the mere personal world of others, ” It’s unrighteous to think of Professor Schmidt, he was a kind and humane old man, loved me, and was interested in me.” and looked at the clock, waited more than an hour. “He stumbled,” he said, “as if he weren’t expecting a random and unfamiliar man, but a relative with whom he had an appointment to meet right there, the turn of the street, at that very hour, only you don’t know why he’s late, he doesn’t come. But he’ll definitely come, and he has to wait, he’s obliged.
He will know, come, it’s cold, come early.”

And he took a hundred franks out of his pocket, right, a hundred, hurriedly opened the wallet and enveloped a hundred franks deep in the wallet, under ten franks. Then he smiled, He rubbed his hands, took a deep breath, breathed calmly like an old and heavy debtor, and suddenly realized with his breath, that a hundred marks won by lottery ten years ago deemed it hidden from him. “Why?” he tried to understand, “why owe it?”
“For a hundred people were discouraged in that lottery, “For the magician, he smiled, felt that the real answer was again hidden from him, sleeping deep in the soul, one day he will appear, he will appear unexpectedly, and rejoice.
“They put me in my midst” he thought of the emotions enveloped in my mind, “let them stay, take out a young baby՚.

Then he warmed his hands with his breath, looked back and forth at the length of the sidewalks, and continued to walk, the turn of the street and back, turning back and back.
It’s cold… He’s late՚
Now he didn’t look at the passersby so diligently, he didn’t seek the owner of the wallet, the two-hour journey had created the illusion that he was waiting for an acquaintance, who, if he came and didn’t notice, would come near, welcome, and reach out. He said, “How can someone be this late? I got cold.”
Suddenly he threw away his heart. A thick man came from in front, pressed into an autumn old coat. His eyes were lost, but he didn’t look for anything on the sidewalks.

“It’s not him,” Komitas decided, and instead of regretting, he had a hidden joy and stood, doesn’t he want the owner of the wallet to appear early. Isn’t it? “How no, he should come now and stand up for the lost, and let him go, it’s cold, the Pearl is waiting, dammit…” But there was still a heat waving under his breast, the anxiety was extinguished, the poor man of the moment, who could have been the owner of the wallet, he might have passed, the owner didn’t, and went away. And a heat waved under the breast, the heartbeat was extinguished.

Komitas smiled at his secret feeling.
” I have chickens in my middle. – Someone had opened his eye, threw it away. – I won’t take it out. My warmth, let them stay. The world is cold.”
In the depths of my soul, the feeling was not departing, crushing, turning an indispensable word and word, and erecting barefoot on that cold sidewalk next to it.

That winter day is a million and one person in the world, with an invitation to a million and one meal (millionth and oneth, Komitas himself), A million people have bought concerts and theater tickets, millions and one person work, millions and one think, breaks heads, millions and one person dies, millions and one person is born. On that day and hour of winter, a man in the world, one, only one, waits for a stranger on the winter street to return his loss of ten franks. And he himself would give him the wallet and continue on the way to the house of Margaritha and be invited to dinner millions and one.

And he didn’t agree with the owner of the wallet early.
On that winter day, there were millions and one robbery in the world, millions and one was robbed, millions and one man had lost their wallets, worn and new, full and empty, millions of people had found wallets, pocketed and gone to his thing. In that winter day and hour, a man in the world, one was only dating the owner of the lost wallet. Then let him come early, let him stand accountable for losing his wallet.

And he disagreed with the fact of the owner’s early arrival. Every minute of waiting was proud to drop in his soul, “And there was nobleness in that time, cold and winter, in a foreign land, an hour to cheer a left-handed man, he waited for three hours. And he would still wait. No, he keeps no one’s way, And the prayer is not over yet, the complaint and demands of those who work and thirst, and he shall pray for their good fortune for a long time.

Komitas looked behind a man pressed in an old autumn coat and felt sorry for not being the owner of the wallet, and he felt that he was still in a warm wave under his chest. it’s good that he wasn’t the owner.
Again, he smiled at his stolen feeling and didn’t try to go again.
And it came to pass, that, behold, the street responded to the lid of the tablet and the metal, and a small, low wagon appeared. The wagon dragger was a man, deprived of his spine and neck, there was a piano on the wagon, and two walked by the side of the wagon, In the cold of December, men in clothes and blue, gloves-right piano safety. and that’s from the heavy footprint of the wagon. The wagons from the ice creams of the street were in the post, the piano was shaking, and the keyboard was silver rain.

“I can talk to you alone about the pain of the world, “Komitas whispered to the piano, “with you alone՚ ” he repeated, and the steps took him behind the piano.
“You play like that every day,” he thought of the cargo, “this is your invented series, you have no one else. “And then he recalled:
“So when will I have the piano?”
And he remembered his orchestra, far from his hometown, leaving his orchestra in Ejmiacin , and seemed to him that his desire to have the piano was a betrayal of his orchestra, and the piano left behind.

“My honest, faithful orchestra, my sweet mercury,” he whispered and added, “my friend…”
Then a soft sadness came, wrapped around him, and warmed to him on that cold street, and the sadness that appeared was a shoulder-enveloping coat. “My friend,” he repeated, “and their fingers moved rhythmically in his pocket.
And they quarreled and whispered advice to each other, and then a word came and became a breath. And Komitas came out excitedly to search for someone to bring in, to turn him into an ear to the gospel of his orchestra. Then Komitas approached the orchestra and reopened the edge of the conversation:

My heart is like ruined houses.
And the orchestra understood him and responded:
Oh, lady, household!
Now he came to Paris and recounted the years of his “sweet mercury” conversation about the Armenian world, its obscured mountains, the stubborn and faithful eyes of houses and householders on those mountains, about the yellow flames filled with toner:
And Paris whispered: “Armenian music…New… discovery.”

The truck and the wagon wasn’t visible, the piano’s flower had disappeared on the street, but it still stayed for Komitas, and he remembered again.
“But when will I have the piano? I’m a musician, I’m 37 years old and I don’t have a piano.”
No, it was necessary to piano, and it was not a betrayal of an old and faithful orchestra. He will not strangle him; he will not be taken out of the house. He will stay. He will listen and smile with a yellow smile of strings. He will hear and establish the gospel of himself and the piano. Sometimes he will intervene, help, hard, he and the orchestra understand each other well, they’re old friends.
“And we’ll have a long partner. Until I have the piano, until I have all the conveniences to work, my life will pass.” On a cold day, and the Parisians arrested the door and the window against the day. Passersby were special on the cold sidewalks, and there was not late for Komitas. He spent four hours back and forth, turning back the street, turning back and back…

Four hours…
Both the wallet and the purpose and tax of the traveler. There was only a desire to meet someone who was desperate, let him come, be a master of the prayer that the Holy Father hath done for himself under the fresh dome of the earth, to pray from sunless morning to sunshine.
And he came.
She was a widow with a widow’s jacket, widow’s feet, a woman’s footsteps, a beetle’s head. (It was unexpected, you don’t know why it didn’t occur that the owner of the wallet could have been a woman.)
“In the world, there are many swords against nature,” Komitas again thought, “Nature has made this a woman, the burden of the widow has been lifted upon her shoulders. The woman is killed, the woman is made to become a widow.”
There was a complaint in the eyes of the teenager, and hope hung from her lips like a weeping, and trembled. trembling with his eyes, standing with his eyebrow, in a chlorine, The woman’s wandering gaze met Komitas, then cracked, huddled at her feet, became a thief, and he searched for the lost with a thief’s eyes, and suddenly he felt that the look focused on the tablet wasn’t looking for a wallet now, but he struggles to keep his eyes on him, and he wants to understand it.
“The eyes were black. Sad. And…” The woman tensely kept the Komitas’s face, eyes, and woman striving not to blink her eyes, not to lose the face, eyes, and look of the unknown man.
“Eyes were black, sad, and sad. “It was for me,” he thought, and his lips trembled with excitement, and the hot tremor flowed with his knees. He tried to lift his head again, But a merciful hand that was Komitas eyes shook her hair under her head, and the woman didn’t want to touch, check, find out the compassionate hand that she had been waiting for.

Then the woman looked at the black necklaces of Komitas’s coat, the black trumpets of the pillow, the black feet on which the cold shone like a shoulder, The woman’s steps became no more willing, confused and unwilling, sad, a few more steps, and she will pass by this stranger, and then the cold will crawl under her head instead of that warm hand, and he’ll stay with the winter day and the lost wallet. -Madmuazel… With every mixed step, she had waited for the sound of those eyes (there was a word in her eyes), had waited with her breath, and was shocked with the voice of Komitas— it was the scream of breathless waiting. -Madmuazel, have you lost anything?
The girl’s legs and knees had faded, she became warm, her eyelids were heavy, her eyelids were coming together, and she felt tired, tired, and wanted to sleep.

I wish there would have been a warm corner. She wants to sleep -Yes! I’ve lost my wallet, “she said lowly.
Komitas took his hand into his pocket. -Take it. – He smiled sadly, and why were you late? -The girl reached out weakly, took the wallet, tried to open with her trembling fingers. It was inadvertently motivated, unrelated to the moment. Komitas took her hands onto his palms. -You don’t have to open, he said, adding to himself, “It’s cold.
And then he pocketed his hands, made a slight humble bow. -Tomorrow evening there’s an Armenian orchestra in the Armenian Church. I invite you. Come on.
And he just headed and went. The girl watched him with a lost look, the man walking away in flexible steps, And when Komitas looked back, he smiled, and handled, the girl’s lips trembled.
And in the soul a wave of incomprehensible waves, a wave of sorrow, He opened his eyes inside, threw away a feeling hidden from him, whose distant response only came to place, so much so: Komitas felt like that four-hour wait should have been a little different. A little different way, he was waiting for himself. a widow, but a woman appeared.
He turned around again, looked at it, and the woman was still standing.

Posted in Հայոց լեզու 12, Թարգմանություն

Երգերի թարգմանում

Իմ անհատական թարգմանական երկարաժամկետ նախագիծը

Նպատակ

  • Բարելավել իմ գրավոր և բանավոր խոսքը այն լեզուներում որ թարգմանում եմ
  • Ինքնազարգացում
  • Ներկայացնել նոր խմբերի/երգիչների բոլորին

Խնդիրներ

  • Կարողանալ ճիշտ թարգմանել երգը
  • Լեզվական խնդիրներ

Արդյունք

  • Ամբողջական տեքստի կառուցում

Օրվա երգը- Peanut butter and tears

Երգչի մասին

Քրիստիան Յուն հայտնի է նաև որպես DPR +IAN երգիչ, պրոդյուսեր, ռեժիսոր և DREAM PERFECT REGIME (DPR) խմբի գլխավոր խմբագիր և C-CLOWN-ի նախկին անդամ։  Նա դեբյուտել է որպես K-pop խմբի ղեկավար C-Clown բեմական անվան տակ, որը ծագել է նրա կորեական “Ba-rom” անվանումից: 6 անդամ ունեցող տղաների խումբը դեբյուտել է 2012 թվականին և եղել է առաջին կուռք խումբը, որը ստեղծվել է ժամանցային գործակալության Yedang Entertainment-ի կողմից, որը հետագայում վերանվանվելու էր Banana Culture Entertainment: 2015 թվականի հոկտեմբերին C-Clown-ի անջատումից հետո Յուն Dpr Live, Cream և REM-ի հետ միասին հաստատեց «Երազանքի կատարյալ ռեժիմ» մակնիշը, և բոլորն էլ պիտակի ակրոնիմը՝ DPR-ն, կցում են իրենց անուններին։ 2021 թվականին նա թողարկել է իր դեբյուտային ընդլայնված խաղը Moodswings in This Order: 2022 թվականին թողարկել է իր առաջին ստուդիական ալբոմը՝ Moodswings In To Order:

Երգի իմաստը

«Peanut Butter &Tears» -ը արտացոլող և զգացմունքային լիցքաթափված երգ է, որը խորասուզվում է երգչի՝ առանձնացման և վախի զգացումների մեջ: Երգիչը նկարագրում է մի կիրակի առավոտ, որտեղ զբաղվում է կարաոկեով, սակայն ժամանակավոր ուրախության մեջ մոռացվում են նրանց պարտականություններն ու հոգսերը, որոնք խորհրդանշում են գազօջախի վրա մնացած թղթադրամները: «Ես հեռացա տնից այսքան վաղուց» տողը ենթադրում է հեռավորության զգացում և նրան անցյալ կյանքից անջատում, ինչը հանգեցնում է անկայունության զգացման:

Թափթռող ատամի և գետնանուշի կարագի և արցունքների մասին բազմիցս հիշատակվող խոցելիության և փխրունության զգացում են առաջ բերում։ Ատամը խորհրդանշում է մի բան, որը երկար ժամանակ անհանգիստ և անկայուն է եղել, մինչդեռ «գետնանուշի կարագն ու արցունքները» խորհրդանշում են քաղցրության եւ տխրության համադրություն: Այս տարրերի զուգակցումը խորհրդանշում է այն բարդ զգացմունքները, որոնց դեմ պայքարում է երգիչը։ Չնայած իրենց երջանկությանն ու ազատությանը փափագելուն ՝ նրանք արտահայտում են իրենց անկարողությունը ՝ զսպելու իրենց վախերը ։

Երգը նաև շոշափում է ինքնընկալման թեման և այն գաղափարը, որ ուրիշները կարող են տեսնել ճակատամասի միջոցով: Երգիչը նշում է, որ ընկերները նրանց «մեռած» են համարում և թվում է, թե իրենց մակերեսի տակ թաքնված ինչ-որ բան են հայտնաբերում: Նրանք գիտեն, որ սովոր են մխիթարություն փնտրել անծանոթների մեջ և կորցնել իրենց անձը։

Ընդհանուր առմամբ, «Peanut Butter &Tears»- ը նկարագրում է փախուստի կարոտի հակասական զգացմունքները, երբ գտնվում է սեփական վախերի և անվստահության ծուղակում: Այն արտացոլում է երգչի պայքարը՝ կայունություն և երջանկություն գտնելու համար, մինչ նրանք բախվում են իրենց ներքին դևերին։

Երգի բառեր

Sunday morning karaoke
Forgot my bills on the stove
I left home so long ago

That my tooth’s been wigglin’ for years, ooh
My peanut butter and your tears
Oh, why the sad face, dear?
I can’t control all of my fears

It’s 5 a.m. and I have to go
The wind is tearin’ up my eyes (we know, we know)
Friends tell me I look so dead
I think they’re seein’ through my disguise (they know, they know)

Where I’ve been
I get so friendly with strangers (ooh, yeah)
The way I’ve been, I get so lost in my color
It took me some time

And my tooth’s been wiggling for years
My peanut butter and your tears
Oh, why the sad face, dear?
I can’t control all of my fears (ooh, yeah)

Soaked in glitter, never been so better
Danced away my feathers
Look at me in my leather (undressed)
Soaked in glitter, never been so better
Danced away my feathers
Look at me in my leather

I hardly do as I am told
I feel the magic in those times (we know, we know)
I hate to see your tea get cold
From leaving the door open too wide

Where I’ve been
I get told I’m just a stranger (ooh, yeah)
But the way I’ve been, I’ve returned as your lost lover
It took me some time

And my world’s been wiggling for years
My peanut butter and your tears
Oh, why the sad face, dear?
I can’t control all of my fear

Soaked in glitter, never been so better
Danced away my feathers
Look at me in my leather (undressed)
Soaked in glitter, never been so better
Danced away my feathers
Look at me in my leather

Թարգմանություն

Կիրակի առավոտյան կարաոկե,
Մոռացել եմ իմ թղթադրամները գազօջախի վրա,
Ես հեռացա տնից շատ վաղուց,

իմ ատամը տարիներ շարունակ ժառժվում է
Իմ ոլոռն ու արցունքը
Ա՜խ, ինչո՞ւ տխուր դեմքը, սիրելիս…
Ես չեմ կարող վերահսկել իմ բոլոր վախերը,

Առավոտյան ժամը 5-ն է, և ես պետք է գնամ
Քամին պատռում է աչքերս (գիտենք, գիտենք)
Ընկերներն ասում են, որ ես այնքան մեռած եմ երևում,
Ես կարծում եմ, որ նրանք տեսնում են իմ թաքստով (գիտեն, գիտեն)

Որտեղ եմ եղել
Ես այնքան եմ ընկերանում անծանոթների հետ
Ինչպես եղել եմ, այնքան եմ մոլորվում իմ գույնով,
Ինձնից որոշ ժամանակ պահանջվեց,

Եվ իմ ատամը տարիներ շարունակ ժառժվում է,
Իմ ոլոռն ու արցունքը
Ա՜խ, ինչո՞ւ տխուր դեմքը, սիրելիս…
Ես չեմ կարող կառավարել իմ բոլոր վախերը

Փայլով թրջված, երբեք այսքան լավը չի եղել
Փետուրներս պարեց
Նայի՛ր իմ կաշվին
Փայլով թրջված, երբեք այսքան լավը չի եղել
Փետուրներս պարեց
Նայի՛ր իմ կաշվին,

Դժվար թե անեմ այնպես, ինչպես ինձ ասում են
Ես զգում եմ այդ ժամանակների հմայքը (մենք գիտենք, գիտենք)
Ես չեմ ուզում տեսնել, թե ինչպես է ձեր թեյը մրսում,
Դուռը չափազանց լայն բաց թողնելուց,

Որտեղ եմ եղել
Ինձ ասում են, որ ես պարզապես օտար եմ
Բայց ինչպես եղել եմ, վերադարձել եմ որպես քո կորած սիրեկան
Ինձնից որոշ ժամանակ պահանջվեց,

Եվ իմ աշխարհը տարիներ շարունակ թափառում է,
Իմ ոլոռն ու արցունքը
Ա՜խ, ինչո՞ւ տխուր դեմքը, սիրելիս…
Ես չեմ կարող վերահսկել իմ բոլոր վախերը,

Երգերի առաջարկներ

Ես խորհուրդ եմ տալիս լսել նրա երգերը և DPR բաժնի այլ երգերը, յուրաքանչյուրն բաժին ունի տարբերվող աուրա և երաժշտության ժանր: Բայց բայց քանի որ ես իմ ֆոկուսը DPR IAN-ի վրա եմ դնրել կառաջարկեմ նրա երգերից։

Posted in Հայոց լեզու 12, Գրականություն 12, Թարգմանություն

Երգերի թարգմանում

Իմ անհատական թարգմանական երկարաժամկետ նախագիծը

Նպատակ

  • Բարելավել իմ գրավոր և բանավոր խոսքը այն լեզուներում որ թարգմանում եմ
  • Ինքնազարգացում
  • Ներկայացնել նոր խմբերի/երգիչների բոլորին

Խնդիրներ

  • Կարողանալ ճիշտ թարգմանել երգը
  • Լեզվական խնդիրներ

Արդյունք

  • Ամբողջական տեքստի կառուցում

Իմ առաջին թարգմանության համար որոշեցի “wave to earth”խմբի երգ թարգմանել , որը կոչվում է Gold (Ոսկի):

Խմբի մասին

Wave to Earth- ը երեք անդամ ունեցող կորեական ինդի խումբ է WAVY- ի ներքո: Խումբը բաղկացած է կիթառիստ/երգահան Դանիել Կիմից, թմբկահար Դոնգյու Շինից և բասիստ Ջոն Չայից։ Խումբը դեբյուտել է 2019 թվականին սինգլի «Wave» հետ, որին հաջորդել են EPs «wave 0.01» և «Summer flows 0.02» սինգլները 2020 թվականին։ Մինչ կան երեք պաշտոնական անդամներ, խումբը ներառում է նաև նիստի անդամներ Ջո Ջունգ Գեունը, Ջեոն-մինը և Հոնգ Սունգ-գիին: Չնայած նրան, որ խումբը հիմնված է Սեուլում (Հարավային Կորեա), նրանց երգերի մեծ մասը անգլերեն է։

Ամենա սկզբից սկսած անդամները գրել, ձայնագրել և տիրապետել են իրենց հետքերին: Նրանք անմիջականորեն ներգրավված են արվեստի ուղղության մեջ՝ սկսած ալբոմային արվեստից և տեսահոլովակից մինչև նորաձևություն։
Ինչ վերաբերում է այն բանին. թե ովքեր են նրանք, խումբը լավագույն ներկայացվում է իր անվան միջոցով։ «Մի օր ես տեսա ամենամեծ ալիքը իմ կյանքում և մտածեցի,որ կարելի է մեծ ալիք բարձրացնել իմ ընկերների հետ»։

Այս խումբը այժմ բարձրանում է, քանի որ խումբը հասնում է իր նպատակներին, այդ թվում նաև տուր են կազմակեպել ԱՄՆ-ում։

Երգի իմաստը

Երգը հարստության ձգտման և ներկա պահին ունեցածը գնահատելու կարևորության մասին է: Բացման խոսքերում նկարագրվում է, թե ինչ զգացումներ են ունենում ուրիշները, չնայած որ համեստ կենսագրություն ունեն։ Հետևյալ տողերը ցույց են տալիս, որ անտեսված և ոչ կարևոր լինելու այս զգացումը համընդհանուր է, և բոլորը պայքարում են դրա դեմ։

Երգում շեշտում է «ոսկե կյանք» ունենալու հասարակական ցանկությունը և թե ինչպես են բոլորը ցանկանում ապրել դրանով: Սակայն երգիչն ասում է, որ իրենք անձամբ այդպիսի կյանքի կարիք չունեն։ Նրանք պնդում են, որ այս պահերը նույնքան արժեքավոր են, որքան ցանկացած «ոսկե» ապրելակերպ:

Մինչ երգը շարունակվում է, քնարերգությունը շոշափում է այն միտքը, որ հարստությունն ու հաջողությունը չեն կարող պատկանել կամ կառավարել։ Երգիչը խոստովանում է, որ նրանք պարզապես սովորական մարդ են և կյանքում հարստանալու ոչ մի երաշխիք չկա։ Սակայն նրանք ասում են, որ երջանիկ լինելու համար կարիք չունեն հարստության, և որ դրանք փնտրելը կարևոր չէ։

Ընդհանուր առմամբ, «Ոսկին» կարծես հաղորդում է այն ուղերձը, որ իսկական երջանկությունը գալիս է կյանքում ունեցած հարաբերություններից և փորձառություններից: «Ոսկե կյանք»-ի գաղափարը կարող է գրավիչ լինել, սակայն այն բավարարող կյանքի համար անհրաժեշտ չէ։

Երգի բառեր

You’re the only one who knows my story
Yeah, no one cares about it
It is also humble life
Maybe everyone is the same

Everyone always wants to live a golden life
Everyone always wants to live a

Yeah I don’t need that golden life
This moment is a gold to me
Cause you are always beside me
You gotta know the gold’s just a gold

Yeah I don’t need that golden life
We may not even have it anyway
Cause I’m just an ordinary man
Yeah I don’t need that golden life

We are going to find wealth in the end
But we cannot own it
Well I don’t care where I’m goin
Maybe everyone is the same

Everyone always wants to live a golden life
Everyone always wants to live a

Yeah I don’t need that golden life
This moment is a gold to me
Cause you are always beside me
You gotta know the gold’s just a gold

Yeah I don’t need that golden life
We may not even have it anyway
Cause I’m just an ordinary man
Yeah I don’t need that golden life

Թարգմանություն

Դու միակն ես, որ գիտես իմ պատմությունը,
Այո, ոչ ոքի չի մտահոգում,
Նաև խոնարհ կյանք է,
Երևի բոլորը նույնն են:

Բոլորը միշտ ուզում են ապրել ոսկե կյանքով,
Բոլորը միշտ ուզում են ապրել:

Այո’, ես այդ ոսկե կյանքի կարիքը չունեմ,
Այս պահը ոսկի է ինձ համար,
Պատճառը, որ դու միշտ կողքիս ես,
Դու պետք է իմանաս ոսկին լոկ ոսկի է:

Այո ես այդ ոսկե կյանքի կարիքը չունեմ,
Ամեն դեպքում, մենք նույնիսկ չունենք այն,
Պատճառը ես պարզապես սովորական մարդ եմ,
Այո ես այդ ոսկե կյանքի կարիքը չունեմ:

Մենք վերջում հարստություն ենք գտնելու,
Բայց մենք չենք կարող այն ունենալ,
Դա, ինձ չի հետաքրքրում, թե ուր եմ գնում,
Երևի բոլորը նույնն են:

Բոլորը միշտ ուզում են ապրել ոսկե կյանքով,
Բոլորը միշտ ուզում են ապրել:

Այո’, ես այդ ոսկե կյանքի կարիքը չունեմ,
Այս պահը ոսկի է ինձ համար,
Պատճառը, որ դու միշտ կողքիս ես,
Դու պետք է իմանաս ոսկին լոկ ոսկի է:

Այո ես այդ ոսկե կյանքի կարիքը չունեմ,
Ամեն դեպքում, մենք նույնիսկ չունենք այն,
Պատճառը ես պարզապես սովորական մարդ եմ,
Այո ես այդ ոսկե կյանքի կարիքը չունեմ:

Երգերի առաջարկներ

Wave to Earth-ը այն խմբերից մեկն է, որոնք չունեն վատ երգ, ես կառաջարկեի, որ նրանց երգերից յուրաքանչյուրը լսեք։ Նրան երգերը հանգիստ են և շատ հաճելի է լսել։ Բայց այստեղ պատվավոր հիշատակումները անհրաժեշտ են:

Posted in Էկոլոգիա, Թարգմանություն

Ծովային աղետներ

Ծովային աղետները բնական աղետներ են, ինչը կարող է կտրուկ տարբերվել ծովային նորմալ միջավայրից: Ծովային աղետներից են առափնյա գծերից մինչև օվկիանոսները տեղի ունեցած աղետները։ Ինչպես ցանկացած այլ աղետ, այնպես էլ ծովային աղետները շատ վտանգավոր են մարդու համար, հսկայական բացասական ազդեցություն են թողնում սոցիալական, տնտեսական, ունեցվածքի և կյանքի իրադարձությունների վրա:

Կան տարբեր ծովային աղետների տեսակներ , բայց ես կթվարկեմ տրանցից 6-ը:

1․Ցունամի

Ցունամին երկար ալիքների շարք է, որոնք բարձրանում են ջրային մարմնի և ծովի հատակի հանկարծակի և իմպուլսիվ փոփոխությունների պատճառով, որոնք առաջանում են երկրաշարժերի, ծովի հատակի հրաբուխների ժայթքման, ծովային սլայդների, հրաբխային ցեխից գազի արտահոսքի, սառցաբեկորների փլուզման, միջուկային պայթյունների հետևանքով, նույնիսկ տիեզերքից ընկնող օբյեկտների պատճառով:

Ցունամիի արագությունը կախված է ջրի խորությունից: Խոր ծովերում ցունամին կարող է շարժվել 500-1000 կմ/ժ արագությամբ: Մինչ ծանծաղ ծովերում արագությունը շատ է կրճատվում՝ ընդամենը մի քանի տասնյակ կիլոմետր/ժամ: Ցունամիի բարձրությունը նաև կախված է ջրի խորությունից: Խոր ծովերում ցունամիի ամպլիտուդը հասնում է միայն 1 մետր բարձրության, սակայն ափամերձ շրջաններում ամպլիտուդը կարող է հասնել տասնյակ մետրի։

Ըստ նոպաների աղբյուրի եւ հեռավորության՝ ցունամին բաժանվում է.

Հեռավոր դաշտային ցունամի։ Երբ աղբյուրի հեռավորությունը կազմում է ավելի քան 1000 կիլոմետր և անցնում մայրցամաքային ցունամի տարածաշրջանային ցունամի. աղբյուրի հեռավորությունը 100 – 1000 կիլոմետր է


Մոտակա դաշտի ցունամի։ Նոպաների աղբյուրը մայրցամաքային շերտում է, որի հեռավորությունը 100 կմ-ից պակաս է։

Ցունամիի հետևանքով առաջացած վնասներն ու ավերածությունները ցունամիի ալիքների և հոսանքների ուղիղ հետևանք են, մինչդեռ ցունամիի ալիքների մեջ խեղդվելու հետևանքով մահացությունները տեղի են ունենում։ Ուժեղ հոսանքների պատճառով քայքայվում են նաև շինարարական հիմքերի ոտնաթաթերը, կամուրջների փլուզումը, տները քարշ տալով և մեքենաները գլխիվայր շրջելով։

Ծանր վնասներ են պատճառում նաև լողացող փլատակները (ներառյալ նավերը, մեքենաները և ծառերը), որոնք կարող են վտանգավոր լինել շենքերին, նավամատույցներին և այլ փոխադրամիջոցներին հարվածելիս: Մեկ ուրիշ վնաս էլ լինում է հրդեհի տեսքով, որը առաջանում է ցունամիի ժամանակ խորտակված նավերից կամ պայթյունից։ Ցունամիի հետևանքով առաջացած կեղտաջրերի և քիմիական նյութերի հետևանքով առաջացած վտանգներին հետևելը և մաքուր ջրային ռեսուրսը աղտոտելը:

2․Փոթորկոտ ալիքներ

Փոթորկոտ ալիքները շատ հզոր քամուց ստեղծված ալիքներ են, որոնց արագությունը քամուց ավելի քան 91 կիլոմետր/ժամ է, ալիքի բարձրությունը՝ 7-30 մետր: Այս տեսակի ալիքները շատ վտանգավոր են նավարկության և բնակության/կառուցման համար առափնյա գծի շուրջ, և կարող են նաև առաջացնել լողափի աբրասիոն: Օրինակ՝ փոթորիկ, թայֆուն:

Փոթորկոտ ալիքները տեղի են ունենում փոթորիկներից կամ շատ հզոր քամուց հետո, որոնք փչում են ծովում (օդերևութաբանական երևույթ), ալիքների բարձրությունը կարող է լինել տասնյակ մետր՝ քամու աղբյուրների շուրջ, իսկ ալիքները շարունակում են ընթանալ այնքան ժամանակ, քանի դեռ քամին փչում է, և քամու հետ միասին հանդարտվում են։

Ըստ հրահրման մեխանիզմի՝ այս փոթորկոտ ալիքների երևույթը տեղի է ունենում միայն որոշակի ժամանակահատվածներում, կապված որոշակի քամու եղանակների հետ և տեղի է ունենալու միայն որոշակի վայրերում

Փոթորկոտ ալիքների երեւույթը տեղի է ունենում, որը կապված է օդերեւութաբանական երեւույթի հետ քամու հարվածների տեսքով, որոնք, հավանաբար, ամեն տարի պարբերաբար տեղի են ունենում՝ ըստ կլիմայի եւ սեզոնային փոփոխությունների։ Ուստի ավելի հեշտ է կանխատեսել եւ նախազգուշացնել փոթորկոտ ալիքների մասին, քան կանխագուշակել եւ նախազգուշացնել ցունամիի մասին։

Այս փոթորկոտ ալիքների կործանարար բնույթի մասին ցունամիի հետ համեմատած՝ կործանարար կարողությունները շատ ավելի փոքր են։ Սակայն որոշ վայրերում որոշակի պայմանների դեպքում փոթորկոտ ալիքները կարող են շատ հզոր լինել, ինչպես որ տեղի ունեցավ 2007 թ. հունիսի 11-ին Նոբիս Բիչում (Նյուսքասլ, Ավստրալիա)։ Փոթորկոտ ալիքները տեղի ունեցան այդ ափամերձ շրջաններում, եւ ածուխ տեղափոխող նավը կարող էր 30.000 տոննա նավով բարձրանալ ծովափ։

3. Ծովի մակարդակի բարձրացում

Ծովի մակարդակի բարձրացումը մի երեւույթ է, որի հետեւանքով ծովի մակերեւույթը բարձրանում է առափնյա գծի վրա, քանի որ որոշ գործոններ կան։

Կանաչ տան գազերի արտանետումների աճը, ինչպիսիք են կարբոնդիօքսիդը (CO2), մեթանը (CH4), դինիտրոքսիդը (N2O) եւ քլորոֆլուորոկարբոնաթթուն (CFC) դեպի աթերոսֆերա հանգեցնում են կանաչ տան էֆեկտների:

Այդ դեպքում առաջանում է ծուղակի մեջ գտնվող արեւի ճառագայթների ճառագայթումը, որը պետք է արտացոլվի Երկրի մակերեւույթի կողմից դեպի աթմոսֆերա, ինչի հետեւանքով երկրի մակերեւույթի եւ աթիմոսֆերայի ջերմաստիճանը բարձրանում է, մինչեւ որ այն հասնի նոր հավասարակշռության։

Մթնոլորտ ներթափանցող եւ դուրս եկող ջերմության քանակը չի փոխվում, սակայն երկրի ներսում եւ մթնոլորտում փակված ջերմության քանակը բարձրանում է, ինչը հանգեցնում է ջերմաստիճանի բարձրացմանը, եթե երկրի մակերեւույթն ու մթնոլորտը բարձրանան։

Ծովի մակարդակի բարձրացուման ազդեցությունները

Գլոբալ տաքացումը նշանակալի ազդեցություն է թողնում ծովի մակարդակի բարձրացման վրա այս 21-րդ դարում: Ծովի մակարդակի բարձրացման ֆիզիկական ազդեցությունը ջրհեղեղի հաճախականության եւ ինտենսիվության աճն է, քանի որ ծովի մակարդակի բարձրացումը դիկի էֆեկտ է տալիս։

Այս դիկի պատճառով գետերի հոսքի արագությունը նվազում է, տիղմավորման արագությունը կաճի, ինչի հետեւանքով էստուարիաները թուլանում են։ Լողացող էստուարները եւ ծովի մակարդակի բարձրացումը կմեծացնեն էստուարների շուրջ տեղի ունեցող ջրհեղեղների հաճախականությունն ու ուժգնությունը։ Միաժամանակ, ծովի մակարդակի բարձրացման մի քանի էֆեկտներ կան, որոնք հետեւյալն են.

Ափի Պուլճաք: Ծովի մակարդակի բարձրացումը նաեւ պատճառ է դառնում, որ ափամերձ շրջանները հետ քաշվեն։ Ափի էրոզիան շատ ավելի մեծ կլինի, քանի որ ալիքները կարող են հեռու հասնել ցամաք, քանի որ ծովի մակարդակը բարձրանում է։

Փոքր Իսլետներ: Ծովի մակարդակի բարձրացումը կարող է խորտակել նաեւ փոքր կղզիները։ Ծովային ջրերի ներթափանցումը մայրցամաք լուրջ խնդիր է առափնյա շրջաններում։ Հողային ջրերի օգտագործումը, որը չի հաշվում ցամաքի հավասարակշռությունը, կարող է հանգեցնել հողի ջրի մակարդակի անկմանը, ինչը կարող է թեթեւացնել ծովի ջրի ներթափանցումը հողի ջրի մեջ։

Ներխուժած գետեր: Ծովի մակարդակի բարձրացումը նաեւ պատճառ է դառնում, որ ծովի ջրի ծավալը ներխուժի գետեր։ Ծովային ջուրը, որը գետերի միջով անցնում է մայրցամաք, մեծ խնդիր է ափամերձ շրջաններում ապրող մարդկանց համար, ովքեր կախված են գետերից քաղցրահամ ջրերից։

Բարձրացնել ալիքների բարձրությունը: Ծովի մակարդակի բարձրացումը նաեւ նպաստում է ափամերձ շենքերի անվտանգությանը։ Ծովի մակարդակի բարձրացումը մեծացնում է ալիքների բարձրությունը եւ մեծացնում է գերբարձր հաճախականությունը դեպի ափին գտնվող շենքերը, ուստի շենքերի անվտանգությունը կնվազի։ Ծովի մակարդակի բարձրացումը անդրադառնում է նաեւ առափնյա գծի էկոհամակարգի վրա, քանի որ աղիությունը գնալով մեծանում է։ Ծովի մակարդակի բարձրացման պատճառով աղիության աճը պատճառ է դառնում, որ մանգրերը գաղթեն մայրցամաքային տարածք, որտեղ աղիությունը քիչ է։ Բոլոր այն տեսակները, որոնք չեն կարող հարմարվել բարձր աղիությանը, կմահանան։ Ծովի մակարդակի բարձրացումը պայմանավորված է ոչ միայն գլոբալ տաքացման, այլեւ այլ գործոններով, ինչպիսիք են՝ ալիքները, ցամաքի սուբվենցիան, փոթորկոտ ալիքները կամ փոթորկոտ ալիքները, Լա Նինան եւ ցունամին։

4.Էլ Նինո եւ Լա Նինա

Էլ Նինոն, ըստ պատմության, մի երեւույթ է, որը նկատվում է Պերուի եւ Էկվադորի քաղաքացիների կամ ձկնորսների կողմից, որոնք դեկտեմբեր ամսին ապրում են Խաղաղ օվկիանոսի արեւելյան կողմում գտնվող ափին։

Դիտարկվող երեւույթը ծովի մակերեւույթի ջերմաստիճանի բարձրացումն է, որը սովորաբար լինում է սառը ջերմաստիճանում:

Այս երեւույթը պատճառ եղավ, որ ջուրը, որը սկզբում բեղմնավորվել էր եւ պարունակում էր առատ ձուկ (վեր ուռչելու արդյունքում, որը շատ սննդարար նյութեր է բերում ներքեւից), հակառակն էր դառնում։

Ավելի ուշ գիտնականները պարզել են նաեւ, որ բացի ծովի մակերեւույթի ջերմաստիճանի բարձրացման երեւույթից, գոյություն ունի հակառակ երեւույթ, որտեղ ծովի մակերեւույթի ջերմաստիճանը նվազում է աճի պատճառով: Էլ Նինոյի հակառակն այն ժամանակ կոչվում է Լա Նինա:

Այս երեւույթներն ունեն 2-7 տարի տեւողություն: Այսպիսով, համաձայն վերոհիշյալ բացատրության, մենք կարող ենք թերահավերել, որ Էլ Նինոն մի երեւույթ է, որտեղ ծովի մակերեւույթի ջերմաստիճանի բարձրացումը հանգեցնում է բարձրացման, եւ սովորաբար այդ երեւույթը երկարատեւ չոր սեզոն է: Միեւնույն ժամանակ, Լա Նինան մի երեւույթ է, որտեղ աճում է աճի պատճառով ծովի մակերեւույթի ջերմության նվազումը, եւ սովորաբար մատնանշվում է երկարատեւ խոնավ սեզոնի եւ որեւէ տարածքում հաճախակի ջրհեղեղների պատճառով։

5. Լողափնյա աբրասիոն

Ծովափի աբրասիոնը ծովափի էրոզիան է՝ օվկիանոսի ալիքների կոնտինուսային հարվածներով դեպի ծովափի պատը։ Այսօր մայրցամաքները տարեկան կորցնում են մոտ 5-30 մետր գծերը աբրազիայի պատճառով:

Աբրասիոնը վնասում եւ վնասում է մանգրերը, պլանտացիաները, ջրամատակարարումը եւ մարդկանց տները ծովափնյա գծի շուրջ: Առավել մանրամասն՝ լողափնյա աբրազիայի պատճառներն են.

Ա. Հողային սուբսիդիան: Ափամերձ տարածքի շուրջ թե՛ արդյունաբերական, թե՛ խմելու ջրի նպատակով հողային ջրերի չափազանց մեծ պոմպը կհանգեցնի հողի սուբսիդավորման, հատկապես եթե ծովափի հողերը կազմված են հիմնականում կավից/ցեխից, քանի որ կավի/ցեխի ֆիզիկական առանձնահատկությունը, որը կարող է հեշտությամբ փոխվել՝ ըստ ջրի կոնցենտրացիայի:

Հողի սուբսիդավորումը նվազեցնում է ցամաքային պարուրներում ջրի ճնշումը: Սա ջրհեղեղի պատճառ է դառնում, իսկ հետագայում կմեծացնի էրոզիան եւ լողափերի աբրոզիան։ Սա ցույց է տալիս, որ հողին օժանդակելու հզորությունը բավականաչափ մեծ է եւ մեծ ալիքների ժամանակ նպաստում է ջրհեղեղին։

Բ. Մանգրերի վնասում: Մանգաղաթները ներառված են կայուն ռեսուրսների եւ էկոհամակարգի հիմնական կարեւոր շրջանակի մեջ, որը աջակցում է առափնյա գծի կյանքին: Մանգրերը կարեւոր դեր ունեն որպես ծովափի բնական պաշտպան, քանի որ նրա ամուր արմատները կարող են նվազեցնել ալիքները եւ տիղմ պահել։ Սա նշանակում է, որ այն կարող է գործել որպես ցամաքային կրիզեր: Որքա՜ն խղճահարություն են մանգրերը այսօր սակավանում, քանի որ մարդիկ օգտագործում են նրա անտառները որպես վառելանյութ եւ շինանյութ։

գ. Վնասվել են Օվկիանիայի ալիքների հիդրոդինամիկական ուժերը: Ծովափի կողմնորոշումը, որը համեմատաբար պերպենդիկուլյար է կամ զուգահեռ է գերակշռող ալիքի կրիայի հետ, տեղեկություն է տալիս, որ ծովափը դինամիկորեն հավասարակշռված վիճակում է։ Ալիքների վիճակը, որը սովորաբար ուղիղ է, կծկվի ալիքների ռեֆրակցիայի/դիֆրակցիայի եւ շիկացման պրոցեսի պատճառով։

Լողափը կարձագանքի՝ կողմնորոշվելով իրեն այնպես, որ պահպանի պերպենդիկուլյար ալիքների ուղղությունը, կամ այլ կերպ ասած, գոյություն ունեն էրոզիայի եւ տիղմի տեղայնացում, մինչեւ որ այն հասնի նոր հավասարակշռության, իսկ հաջորդ տեղի ունեցող գործընթացը միայն ծովափի պերպենդիկուլյար փոխադրումն է (ծովային տրանսպորտը):

դ. այլ բնական պատճառներով պատճառված վնասները: Այլ բնական պատճառներից են կլիմայի գլոբալ փոփոխությունները եւ այնպիսի ծայրահեղ իրադարձությունները, ինչպիսիք են արեւադարձային ցիկլոնը։ Մեկ այլ գործոն է ծովի մակարդակի բարձրացումը, որի պատճառը գլոբալ տաքացումը (կանաչ տան էֆեկտն է), որն առաջացնում է ալիքների բարձրությունների բարձրացում։

Ե.Վնասը, որը պայմանավորված է մարդու գործունեությամբ: Մարդու գործունեությունը, որը կարող է վնասել ափը, ավազի հանքահանությունն է ծովափին, շենքերը, որոնք սուզվում են ծովում, եւ ջրմուռներ են պատրաստում առանց վիճակի եւ տեղանքի մասին հոգ տանելու։

6. Ջրհեղեղ

Ջրհեղեղը գետի ջրի հոսքն է, որը համեմատաբար ավելի մեծ է, քան սովորականից/նորմայից՝ վերին հոսանքում կամ այլ վայրերում կոնտինուս հորդառատ անձրեւի հետեւանքով, ուստի ջուրը հնարավոր չէ տեղավորել գոյություն ունեցող ռավիններում, եւ ջուրը հոսում է եւ հեղեղում շրջակա տարածքը:

Բացի գետերի հոսքից, ջրհեղեղը կարող է տեղի ունենալ նաեւ փոթորկի կամ ցունամիի հետեւանքով ծովից հոսող ջրի պատճառով։

Posted in Հայոց լեզու 11, Թարգմանություն

Նորաձևության ամենանազուգական ցուցադրությունները

Chanel-ի 2014-15 աշուն-ձմեռ հավաքածուն

Chanel 2014 – 2015 նորաձեւության պատմության մեջ ամեն արտասովոր ցուցադրություններից մեկն է: Կարլ Լագերֆելդը բեմի շռայլ կոնստրուկցիաների վարպետ էր, իր շոուներում նա վերստեղծել է հրթիռային նավեր, թանգարաններ, տանիքներ եւ կրիզային նավաստիներ: Այս շոուի համար Grand Palais-ը տեղափոխվեց Chanel-ի թեմաներով սուպերմարկետ։

Սուպերմարկետի դարակները կուտակված էին ավելի քան հարյուր հազար իրական առօրյա իրերով՝ լվացքի փոշուց մինչև թունա ամաններ։ Բոլորը կրկին պիտակավորվել էին «Chanel themed» անուններով:

Թեմայի նպատակը սպառողական դարաշրջանի տոնն էր, որը կատարյալ ծագում ուներ բրենդի ամենադեմոկրատական հավաքածուն : Նորաձեւությունը սուպերմարկետ է – գլխավոր գաղափարն էր:

Զարմանալի է, որ սուպերմարկետները նորաձևության դիզայներների ոգեշնչման աղբյուրներից են: Նորաձևության դիզայներները իրենց նոր հավաքածուները ստեղծելուց առաջ ոգեշնչում են փնտրում փողոցներում: Փողոցային նորաձևությունը լայն հասկացություն է, դուք կարող եք ականատես լինել դրան ամենուր: Մարդիկ գրադարաններում, սուրճի խանութներում, թանգարաններում, այգիներում և սուպերմարկետներում: Բոլորը գնում են սուպերմարկետներ, դուք կարող եք տեսնել, թե ինչպես են մարդիկ աշխատանքից վերադառնալիս հանդիպում սուպերմարկետ գնումներ կատարելու , ինչպես մարդիկ իջնում են իրենց բնակարաններից, ընկերների հետ կատարում գնումներ ։ Ուստի դուք կարող եք տեսնել մարդկանց, ովքեր հագնված են տարբեր ոճերով։

Այս հավաքածուն գրեթե բացառապես սպորտի հավաքածու էր ։ Սպորտի հաղթանակը ամենուր էր. տվեդ կոստյումներ կամ բաճկոններ, որոնք միացված էին մարզիչներին կամ կապված էին կոշիկների, մետաղական լեգինգների և կցված կաշվե բաճկոնների հետ։ Շոուի նպատակներից մեկը հայտնի էր «Chanel»-ի մարզիչներին: Մարզիչներն ու հարթ կապոցային կոշիկները օգտագործվում էին բոլոր տեսքերով, դարձնելով դրանք հնարավորինս հարմարավետ – նույնիսկ դասական կոստյումներով և նրբագեղ զգեստներով: Չիկի տարրը ավելացվել է գեղեցիկ դասական Chanel պայուսակներով և շերտավոր մարգարիտներով ու շղթաներով:
Այս հավաքածուի համար շատ փողոցային մշակույթ էր օգտագործվել: Կողոսկրերով զարդարված ճեղքված պոնիթելները շոշափում էին կանացիությունը, բայց նաև հիշեցնում էին սարսափազդուների մասին։ Արտաքինը զով էր, «պարզապես դուրս էի եկել կաթի համար,» սիլուետներ, որոնք չափազանց գեղեցիկ էին և կանացի, բայց դեռևս պատահական:

Մոշինոյի գարուն-ամառ 2016 հավաքածուն

Զգուշավորություն: Կանայք աշխատավայրում են ! Moschino-ի գարուն-ամառ 2016 հավաքածուի հետ դիզայներ Ջերեմի Սքոթը ոգեշնչում գտավ շինարարական վայրերում և անվտանգության նշանների հետ կապված բոլոր համարձակ գույները: Երբեք ճամբարից հեռու մնալով՝ Սքոթը մոդելներ ուղարկեց, որոնք քայլում էին վազքուղու վրայով՝ համարձակ տեսք տալով դեղին զգուշական ժապավենով, նարնջագույն երթևեկության կոներով և նույնիսկ կարմիր «խանութի» նշաններով։ Շոուի երկրորդ կեսի համար, .Սքոթը փոխեց ուղիները ավտոմեքենայի լվացքի ոգեշնչված հատվածով, որտեղ ցուցադրվում էին փետուրներով և եզրով զարդարված զգեստներ, որոնք մինի մոպ գլուխներով, ինչպես նաև 60-ական չիկ սիլուետներով: և եթե դա բավարար չէր, Ապա Powerpuff Girls-ը նույնպես հայտնվեց գունագեղ առանձնությունների վրա: Որքան էլ որ հագուստը զվարճալի և խաղալիք է, այն պարագաներն են, որոնք իսկապես աչքի են ընկնում։ Այն գլխարկները, որոնք կրկնապատկվում են որպես անվտանգության գլխաշոր և զգուշական նշաններով զարդարված պայուսակներ։ Ջերեմի Սքոթը ներկայացրեց մի շարք անփորձական տարօրինակ սիլուետներ։ Օգտագործելով վիբրանտ նեոնային կանաչիների, թթու նարնջի և անդրադարձնող մետալիկայի պալետը՝ Սքոթը խաղում էր շքեղ նորաձևությունը շինարարական ազդեցությունների հետ միաձուլելու գաղափարի հետ։ Հավաքածում ներկայացված էին ամեն ինչ՝ սկսած վառ գույնի պանտ կոստյումներից, որոնք նման էին անվտանգության կոներին, մինչև վերին բարձրակրունկ կոկտեյլի զգեստները, որոնք զարդարված էին ջայլամների փետուրներով և կրինոլիններով։

Guo Pei-ի 2013 հավաքածու

«Հազար ու մեկ գիշեր»-ը բազմաթիվ դասական պատմություններ է առաջացրել, ինչպիսիք են Ալադինի և Սինբադի շուրջ պտտվող պատմությունները և տարիներ շարունակ երեխաներին զվարճացրել են քնելուց առաջ: Այս հեքիաթները նույնիսկ հիացրել են այնպիսի մեծահասակների, ինչպիսին է չինացի կուտյուրիեր Գուո Պեյը, որը ոգեշնչում է նրա արաբական 1002-րդ գիշեր հավաքածուի համար:

One Thousand and One Nights have spawned many classic stories like those revolving around Aladdin and Sinbad and kept children entertained before bedtime for years. These tales have even enraptured grownups like Chinese couturier Guo Pei – forming the inspiration for her Arabian 1002th Night collection.

The Guo Pei show was the finale for the second Asian Couture night of Fashion Week 2013 The Arabian 1002th Night unfolded like the fairy tale it was based on. A dramatic overture played as the first model was revealed – ornate gold appliques were hand-stitched onto the leotard and also a 3-D bolero that was made of many origami folds. Besides Arabic influence, some touches like the gold headpiece and necklace, and baroque pattern were distinctively Oriental and Western respectively. Yet this was a creature that lived in the future – the bolero could pass off as a jetpack and also the taller-than-six-inches platform shoes and flare leg of the leotard were something Ziggy Stardust would have wore. Guo Pei had whisked her guests off to a faraway fantasy land. Each look was greeted with a collective gasp. Exaggerated harem pants; a lotus flower made of the same origami accordion folds seen in the first look; impossibly detailed footwear; elaborate headgear and sparkles and metallic bling as far as the eye could see

setting the mood for the following characters that were loosely based on royals from history and Guo Pei’s imagination. An impressive, layered dress that moved like a walking Ming porcelain vase – the fan-shaped headpiece actually featured one such vase in the middle. This was also the same dress that Miss China wore at the 2012 Miss Universe contest and won the “Best National Dress” title.

VIKTOR & ROLF Fall/Winter Couture 2015

Viktor & Rolf’s 2015 Couture catwalk show perfectly shows how art and fashion form a common ground.

The show started with a model in a blue smock, wrapped in what resembled an entire canvas, frame, and all. The real magic started when the designers came on stage, removed a similar canvas-Esque skirt from the second model, and hung it on the wall. The canvases became increasingly complex, the final one being a triptych which, when hung, had the painting spilling over three frames.

Posted in Հայոց լեզու 11, Գրականություն 11, Թարգմանություն

Անուշ պոեմ թարգմանություն հովաննես թումանյան

ՆԱԽԵՐԳԱՆՔ(Համբարձման գիշերը)

   Բազմած լուսնի նուրբ շողերին,
Հովի թևին՝ թըռչելով՝
Փերիները սարի գըլխին
Հավաքվեցին գիշերով։

— Եկե՜ք, քույրե՜ր, սեգ սարերի
Չըքնաղագեղ ոգիներ,
Եկե՜ք, ջահել սիրահարի
Սերը ողբանք վաղամեռ։

   Օխտն աղբյուրից ջուր է առել

Կույս սափորով, լուռ ու մունջ,
Օխտը ծաղկից ծաղիկ քաղել,
Կապել սիրո ծաղկեփունջ։

   Ջուրն ու ծաղիկ աստղունք դըրել,
Խընդիրք արել աստղերին,
Փափագ սըրտով խընդիրք արել՝
Բարի ժըպտան իր սերին…

   Ափսո՜ս, Անո՜ւշ, սարի ծաղիկ,
Ափսո՜ս իգիթ քու յարին.
Ափսո՜ս բոյիդ թելիկ-մելիկ,

Ափսո՜ս էդ ծով աչքերին…։

  Ու նըրանց հետ՝ ցող-արցունքով
Լըցված սըրտերն ու աչեր՝
Սարի ծաղկունք տըխուր սյուքով
Հառաչեցին էն գիշեր։

— Վուշ-վո՜ւշ, Անո՜ւշ, վուշ-վո՜ւշ, քուրի՜կ,
Վո՜ւշ քու սերին, քու յարին…
Վուշ-վո՜ւշ, Սարո՜, վուշ-վո՜ւշ, իգի՜թ,
Վո՜ւշ քու սիրած սարերին…

— Եկե՜ք, քույրե՜ր, սեգ սարերի

Չըքնաղագեղ ոգիներ…
Ու փերիներն էսպես տըխուր
Երգում էին ողջ գիշեր։

  Կանչում էին հըրաշալի
Հընչյուններով դյութական,
Ու հենց շողաց ցոլքն արևի՝
Անտես, անհետ չըքացան։

  Խոր սուզվեցին ակն աղբյուրի,
Մըտան կաղնին հաստաբուն,
Ու լեռնային վըտակների

Ալիքները պաղպաջուն։

Թարգմանություն

PREFACE

(Ascension Night)

Beneath the soft rays of the moon,
On the wing of the bird, flying
Fairies at the top of the mountain
They gathered at night.

Come, sisters, go to the mountains
Unpleasant spirits,
Come on, torch lover!
Love laments forever.

Oht took water from the spring

A virgin with a jug, silent and mute,
To pick a flower from a flower,
Tie a bouquet of love.

To peel the water and flower star,
Troubled the stars
He made a problem with a longing heart,
Good smile to his love…

Sorry, Anush, mountain flower,
It’s a pity, your neighbor.
It’s a pity, your boy is thin and thin,

Pity those sea eyes…

And with them, with dew and tears
Filled hearts and eyes,
Mountain flower with bitter juice
They sighed that night.

Wush-wush, Anush, wush-wush,sister!
Whoosh your love, your neighbor…
Wush-wush, Saro! Wush-wush!
Whoosh to your favorite mountains…

Come, sisters, to the mountains!

Crazy spirits…
And the fairies are so angry
They sang all night.

They called it wonderful
Magical with tones,
And as soon as the sun shone,
Ignore, they did not disappear.

They dived deep into the source,
They entered the stout oak tree,
And mountain tributaries

The waves are icy.

Posted in Գրականություն 11, Թարգմանություն

Վահան Տերյանի բանաստեղծությունների թարգմանություն

1. «Ուշացած սեր»

Բուքն է լալիս. հողմ ու ձյուն, 
Մառախուղ է և մշուշ. — 
Ո՞վ է անվերջ հեծեծում, 
Ո՞վ է կանչում այսպես ուշ։

Ո՞վ է շրջում անդադար, 
Ու՞մ է կանչում հիմա նա, 
Ես հեռու եմ, ես օտար, 
Ասացե՛ք՝ թող հեռանա…

Ասացե՛ք՝ թող հեռանա. 
Թող մոռանա ինձ հավետ,— 
Անդարձություն է հիմա,— 
Չկա դարձի արահետ։

Մեկը կորած շիրմիս մոտ 
Հեկեկում է և երգում. — 
Ո՞ւմ լացն է այն, ո՞ւմ ցավոտ 
Երգն է ճերմակ մրրկում…

Իմ շիրիմը հեռավոր, 
Ե՛վ մոռացված, և՛ մենակ, 
Ո՞վ է հուզում մենավոր 
Իր թախիծով շարունակ։

Օտար երկրի դաշտերում, 
Ցուրտ գիշերում ձմեռվա 
Ո՞վ է անքուն դեգերում, 
Անվերջ սգում իմ վրա….

Թարգմանություն: Late love

The bouquet weeps. wind and snow,
It is foggy and hazy. —
Who is riding endlessly?
Who calls out so late?

Who walks constantly?
Who is calling now?
I’m far away, I’m a stranger,
Tell them to leave!

Say, let go. 
May we forget me forever and ever— 
Now it’s irreversible— 
There is no conversion path.

One near my lost grave 
weeping and singing
Whose Weeping Is It? Whose Pain? 
The song is in the whitewash.

My grave is far away, 
Forgotten and lonely, 
Who Touches Lonely? 
With its continuing sorrow,

In the fields of a foreign land, 
Winter on a cold night 
Who is sleeping in wagons? 
Mourning endlessly on me…

2. «Անծանոթ աղջկան»

Լույսն էր մեռնում, օրը մթնում.
Մութը տնից տուն էր մտնում.
Ես տեսա քեզ իմ ճամփի մոտ, 
Իմ մտերի՛մ, իմ անծանո՛թ։
Աղբյուրն անուշ հեքիաթի պես
Իր լույս երգով ժպտում էր մեզ.
Դու մոտեցար մեղմ, համրաքայլ,
Որպես քնքուշ իրիկվա փայլ։
Անակնկալ բախտի նըման,
Հայտնվեցիր պայծառ-անձայն.
Անջատվեցինք համր ու հանդարտ,
Կյանքի ճամփին մի ակնթա՜րթ…

Թարգմանություն:To the unknown girl

The light died, and the day was dark.
Darkness came from house to house.
I saw you in my path, 
My close friend, my stranger.
A Source Like a Sweet Story
Smiled at us with a light song.
You approached gently with your lumbering walk,
As a gentle evening shine.
Like unexpected luck,
You appeared brightly and quietly.
We separated from the silent and calm,
A moment in the journey of life.

3. «Դու դեռ չես մեռել իմ հիվանդ սրտում»

Դու դեռ չես մեռել իմ հիվանդ սրտում,
Դու դեռ ապրում ես երազի նման. —
Բայց չէ՞ որ միշտ էլ երազ էր միայն
Պայծառ պատկերըդ այս անապատում…
Ես քեզ սիրում եմ, դու դեռ չես մեռել
Ես ամենուրեք քե՛զ եմ որոնում.
Դու, երազների լուսե օրրանում՝
Անո՛ւրջ, որ գուցե բնավ չես եղել…
Քեզ իմ կարոտի կսկիծն է վառել
Երազանքներում իմ նվիրական.
Իմ քույր, իմ դահիճ, իմ սուրբ սիրեկան,
Ես քեզ սիրում եմ, դու դեռ չես մեռել…

Թարգմանություն: You haven’t died yet in my sick heart

You haven’t died yet in my sick heart,
You still live like a dream. —
But isn’t it that was always only a dream?
Your bright image in this desert.
I Love You, You Are Not Dead Yet
I search for you everywhere.
You are the light of dreams,
Thought you may not have been true.
The Light of my yearning burned you.
In my dreams, my dedication.
My sister, my sword, my holy lover,
I love you, thou art not dead yet.

Posted in English, Հայոց լեզու 11, Թարգմանություն

Do not do evil to anyone. translation

There was a man who used to beat his wife but unfortunately, she succumbed to his beating though he had not intended to kill her. But when she was dead, he became fearful of her relatives. In a state of anxiety, he came out of his house and met an acquaintance to whom he posed his problem.
The friend told him to invite a young man to his house and behead him and put the severed head next to the wife’s corpse. Then he would tell the wife’s relatives that he had found them together in bed and was unable to control his ire. And slew them both.


The man liked the idea and sat at the doorway in anticipation of a young man. After some time a handsome youth passed by his house. He invited him inside and beheaded him.


Then he summoned the wife’s relatives and told them the fictitious story. They were satisfied but the person who had devised this plan had a teenage son who did not reach home that day. The man was worried and when the son failed to turn up he came to the house of the one whom he had offered evil advice and asked him if he carried out the plan suggested by him.


Yes… said he and took him near the dead bodies. He was shocked when he saw that the youth, he had killed was his own son. His evil advice caused the death of his own son.


The moral of this story is that one who digs a pit for others falls into it himself. History is replete with such incidents. According to HOLY BOOKS, the following saying was common. One who digs a hole for his brother gets into its A similar proverb is there. Do not do evil to anyone the sane evil will turn towards you.

Translation: Չարություն մի արա ոչ ոքի.

Մի մարդ կար, որը ծեծում էր իր կնոջը, բայց, դժբախտաբար, նա ենթարկվեց նրա ծեծին, թեև նա մտադիր չէր սպանել նրան։ Բայց երբ նա մահացավ, վախեցավ նրա հարազատներից ։ Անհանգստության վիճակում նա դուրս եկավ տնից և հանդիպեց մի ծանոթի, ում առաջ քաշեց իր խնդիրը:Նրա ծանոթը ասաց, որ մի երիտասարդի հրավիրի իր տուն, գլխատի նրան և կտրված գլուխը դնի կնոջ դիակի կողքին: Հետո կնոջ բարեկամներին ասի, որ անկողնում գտել է նրանց և չի կարողաց ել զսպել իրան։

Այդ մարդուն դուր է գալիս այդ միտքը և նստում դռան մոտ՝ սպասելով մի երիտասարդի։ Որոշ ժամանակ անց մի գեղեցիկ երիտասարդ անցավ նրա տան կողքով։ Նա ներս հրավիրեց նրան և գլխատեց նրան։

Հետո նա կանչեց կնոջ հարազատներին և պատմեց հորինված պատմությունը: Նրանք բավարարված էին, բայց այն մարդը, ով ծրագրել էր այս ծրագիրը, ուներ մի դեռահաս տղա, որը այդ օրը տուն չհասավ։ Այդ մարդը անհանգստացած էր և երբ որդին չհայտնվեց, եկավ նրա տուն, ում նա չար խորհուրդ էր տվել և հարցրեց, թե արդյոք նա իրականացրել է իր առաջարկած ծրագիրը։

Այո… ասաց և տարավ նրան դիակների մոտ: Նա ցնցվեց, երբ տեսավ, որ երիտասարդությունը, որին սպանել էր, իր սեփական որդին է։ Նրա չար խորհուրդները պատճառ դարձան, որ իր որդին մահանա ։

Այս պատմության բարոյականությունն այն է, որ նա, ով ուրիշների համար փոս է փորում, ինքն է ընկնում դրա մեջ։ Պատմությունը լի է նման դեպքերով։ Ըստ ՍՈՒՐԲ ԳՐՔԵՐԻ ՝ հետեւյալ խոսքերը տարածված էին ։ Նա, ով իր եղբոր համար անցք է փորում, մտնում է դրա A նման առակի մեջ։ Չարություն մի արա որեւէ մեկի հանդեպ, որ խելացի չարը կշրջվի դեպի քեզ: