Ջուրը բնության մեջ ամենատարածված նյութերից մեկն է, հանդիպում է թե՛ հեղուկ, թե՛ գազային ու պինդ վիճակներում: Ջուրը կազմում է մեր օրգանիզմիը ավելի քան 70%-ը, այն խիստ անհրաժեշտ է կյանքի յուրաքանչյուր դրսեվորման համար: Ամբողջ մոլորակի ջրերի 97%-ը գտնվում է օվկիանոսներում:
Վերջին տարիների ընթացքում շատ երկրներում մարդիկ սկսել են կարողանալ իրենց օրական մաքուր ջուրը ապահովել, բայց սկսել են այդ ջուրը ավելի անխնայողաբար օգտագործել և նույնիսկ չարաշահել այն: Մարդկանց մոտ 1 միլիարդը չունի ջուր օգտագործելու հնարավորություն: 1 մարդը օրական ծախսում է ավելի քան 250 լիտր ջուր:
Ջրի ամենամեծ պակասը նկատվում է Հնդկաստանում, չնայած նրան, որ իշխանությունները ամեն ինչ անում են այդ ցուցանիշները փոխվեն, միևնույն է 163 միլիոն մարդ դեռ ջրի կարիք ունի: Էֆիոպիայում մարդիկ ահռելի քանակությամբ գումար են ծախսում ջրի համար, և Նիգերիան՝ Աֆրիկյան մայրցամաքում ամենախիտ բնակեցված պետությունը, այս երկու երկրներից յուրաքանչյուրում ջրի խնդիր ունի մոտավորապես 60 միլիոն մարդ: Չինաստանում հեռավոր շրջաններում ապրող մարդիկ նույնպես ունեն ջրի խիստ կարիք: Ինդոնեզիայում խմելու ջրի խնդիրը կապված է ներքին աղբյուրների աղտոտման հետ:
Ջուրը աշխարհի համար բարելավում է ազգային անվտանգությունը. 2012թ.-ի Ազգային հետախուզության գնահատականը համաշխարհային ջրային անվտանգության վերաբերյալ ընդգծում է ջրի հետ կապված ազգային անվտանգության մի շարք խնդիրներ, ներառյալ անվտանգ խմելու ջրի հասանելիությունը: Դրանք ներառում են պոտենցիալ հակամարտություն՝ կապված երկրի ներսում սահմանափակ ջրային ռեսուրսների հետ, անդրսահմանային ջրային ուղիների հետ կապված խնդիրներ և բռնության և դժգոհության ենթարկվածություն, որոնք առաջանում են, երբ հիմնական ծառայություններն անհասանելի են: Ազգային հետախուզության գնահատականում ընդգծված կառավարման, առողջության և աղքատության հետ կապված ռիսկերը միասին ենթադրում են, որ ջրային ռեսուրսները գլոբալ տնտեսական և քաղաքական կայունության և խաղաղության կառուցման գլխավոր նկատառումներից են: Օգտագործելով Պետդեպարտամենտի փորձն ու հասանելիությունը և ընդլայնելով ամբողջ կառավարության մոտեցումները, որոնք առավելագույնի են հասցնում ԱՄՆ ՄԶԳ-ի և Պետքարտուղարության փորձը, Ջուրը աշխարհի համար ոչ միայն կմեղմացնի կենցաղային և համայնքային ռիսկերը, որոնք բխում են մուտքի բացակայությունից: անվտանգ խմելու ջուրը և ջրային ռեսուրսների արդյունավետ կառավարումը, բայց դա կօգնի Միացյալ Նահանգներին նաև հաղթահարել ազգային և տարածաշրջանային ռիսկերը:
ԱՐԱՔՍ ՔԱԼԻՋՅԱՆ 