Այս ամառվա ընդացքում ես կարդացել եմ շատ գրքեր և որոշեցի խոսամ իմ կարդացած գրքերից 2-ի մասին
Առաջին գիրքը , որ ինձ շատ դուր եկել եդ «Փողոցային իրավաբանը» Ջոն Գրիշեմի իրավական թրիլլեր վեպն է։ Դա Գրիշամի իններորդ վեպն էր։
Գրքի սյուժեն
Մայքլ Բրոկ անունով փաստաբանին, ով հետաքննում է Վաշինգտոնի փաստաբանական գրասենյակում տեղի ունեցած բռնի ներխուժման հետևանքով: Նրան վերցնում են որպես պատանդներից մեկը և հետաքրքրում է. հանցագործության շարժառիթը և սկսում է իր անձնական հետաքննությունը:
իմ սիրելի մեջբերումները
«Ես չէի համարձակվում մտածել ապագայի մասին. անցյալը դեռ տեղի էր ունենում»։
«Արտոնյալները երթ ու բողոքի դուրս չեն գալիս. նրանց աշխարհն ապահով է և մաքուր և կառավարվում է օրենքներով, որոնք նախատեսված են նրանց երջանիկ պահելու համար»:
«Մենք մտանք այս բիզնեսի մեջ, քանի որ կարծում էինք, որ օրենքը ավելի բարձր կոչում է: Մենք կարող էինք պայքարել անարդարության և սոցիալական հիվանդությունների դեմ և անել ամեն տեսակ մեծ բաներ, քանի որ մենք իրավաբան էինք:
Կարծիք
Այս գիրքն իմ ամենասիրած գիրքերից է, ինձ դուր եկավ , թե ինչպես է պատմությունը զարգանում, և ես անկեղծորեն չէի մտածում, թե ինչպես է այն ավարտվելու, խորհուրդ եմ տալիս այս գիրքը բոլորին։
2-րդ գիրքը , որ նորից ինձ շատ դուր եկավ տա «Լուռ հիվանդը» հոգեբանական թրիլլեր վեպն է, որը գրվել է բրիտանացի-կիպրացի գրող Ալեքս Միքայելիդեսը։
Գրքի սյուժեն
Ալիսիա անունով կինը սպանում է իր ամուսնուն, այնուհետև ամբողջովին լռում է հոգեբանական բուժման միջոցով, որտեղ նրա բժիշկ Թեոն տարված է բացահայտելու իր շարժառիթը:
իմ սիրելի մեջբերումները
«Չարտահայտված զգացմունքները երբեք չեն մեռնի: Նրանք ողջ-ողջ թաղված են, և հետագայում դուրս կգան ավելի տգեղ ձևերով»։
«Մենք կազմված ենք տարբեր մասերից՝ մի քանիսը լավից, մյուսից՝ վատից, և առողջ միտքը կարող է հանդուրժել այս երկիմաստությունը և միաժամանակ ձեռնամուխ լինել և լավին, և վատին: Հոգեկան հիվանդությունը հենց այս տեսակի ինտեգրման բացակայությունն է. մենք ի վերջո կորցնում ենք կապը մեր անընդունելի մասերի հետ»։
«Հիշեք, սերը, որը չի ներառում ազնվությունը, արժանի չէ սեր կոչվելու»։
«Ձյան անհետացող փաթիլներից ինչ-որ կերպ ըմբռնելը նման է երջանկության ըմբռնմանը. սեփականության ակտ, որն ակնթարթորեն ոչնչի չի զիջում: Դա ինձ հիշեցրեց, որ այս տնից դուրս մի աշխարհ կա. հսկայական և աներևակայելի գեղեցկության աշխարհ. մի աշխարհ, որն առայժմ մնում էր իմ հասանելիությունից դուրս: Այդ հիշողությունը տարիների ընթացքում բազմիցս վերադարձել էր ինձ։ Կարծես թշվառությունը, որը շրջապատել էր ազատության այդ կարճ պահը, ստիպեց այն ավելի պայծառ վառվել. մի փոքրիկ լույս՝ շրջապատված խավարով»:
Կարծիք
Արագ ընթերցանություն, որն ինձ սկզբից մինչև վերջ հետաքրքրեց, թեև ցնցողը եկավ վերջում: Ինձ շատ դուր եկավ այս գիրքը և անկեղծ ասած, ով սիրում է հոգեբանական թրիլլեր, խնդրում եմ կարդացեք այս գիրքը։
ԱՐԱՔՍ ՔԱԼԻՋՅԱՆ 